Ir al contenido principal

Ij-uati



Ana li ujtan. Ua aj uahid. Ujti Karmin taskun(u) ma’ana fi (a)l-bait nafsih. Hia laisat mutazau-uiya(t). Ua ujti Sara(t) la taskun(u) ma’ana, liannaha mutazau-uiya(t). Hia taskun(u) ma’a zauyiha fi bait qarib min baitina. Baituha saguir, lakinnahu yamil. Ujti karmin muuaz-zafat fi bank ua ta’mal kaziran.

Ujti Sara(t) la ta’mal(u). Zauyuha faqat ia’mal(u). Hia rabbat bait, ua laha tifl saguir. Hia taylis(u) ma’ahu fi (a)l-bait kul iaum, liannahu iabki kaziran. Hua marid, la ianam ua la iatakal-lam, faqat iabki. Hia tad-habu ma’ahu ila (a)t-tabib kul iaum.

Idan al-farq(u) baina ujti Sara(t) ua ujti Karmin kabir. Karmin ta’mal(u) kaziran fi (a)l-bank, ua hia aidan ta’mal(u) ma’a ummi fi (a)l-bait, ua al-an taktub(u) kitab(an) yadid(a)n bi’un-uan “Al-mar-at al-isbani-iat”. Hia tudaj-jin(u) kaziran, ua tanam(u) qalilan. Amma ujti al-mutazau-uiya(t), fala tudaj-jin(u), ua la taktub(u).

Aji al-kabir muhandis. Hua ia’mal(u) fi (a)l-matar. Hua laisa mutazau-uiy(an), ua iaskun(u) ma’ana.

Abi i’ndahu mat’am, ua ia’mal(u) fih(i). Ummi mumar-rida(t). Hia ta’mal(u) fi (a)l-mustashfa. Hia mumarrida(t) mumtaza(t), ua latifa(t) yiddan. Hia da-í-man tatakal-lamu ma’a (a)l-atfal al-marda.


Preparado por Roxana

Comentarios

Entradas populares de este blog

Cuentos Tradicionales Árabes I

جحا و الحمّال كان جحا يحمل حِملاً ثقيلاً. قَابلَه رَجل و قال لهُ؛ انا احمل عنك هَذا الحِمل، فماذا تعطيني ؟ قآل جحا؛ لا شيء. فأنا ليس معي فلوس . قال الحمّال؛ انا موافق. سأحمِل الحملَ و انت تعطيني لا شيء. و حين وصلا الى البيت قال الرجل لجحا : الآذ اعطني اجري. قال جحا انا قلت لك لا شيء و انت وافقت . قال الرجل؛ انا ارير هذا اللا شيء... اعطني لا شيء او اصرُخُ و   اَفضَحكَ بين الناس... اعطني لا شيء رفع جحا حجراً صغيراً وساُل الرجل؛ ماذا تحت هذا الحجر؟ نظر الرجل و قال؛ لا شيء . قل جحا و يضحك؛ لا شيء تحت الحجر. هذا اِذن لك . انصرف الرجل خجلاً و هو يقول؛ غلَبْتَني يا جحا    

Diccionario Español-Árabe قاموس اسباني عربي

 قاموس اسباني عربي

ARABISMOS INSOSPECHADOS

Por Antonio Pulido Pastor A pesar que, según dicen los entendidos, la lengua castellana contiene un 40% aproximado de arabismos, se tiende a pensar, y no sin motivo, dada la inducción a que hemos sido sometidos en las precoces nociones históricas con que fuimos rociados en las más tempranas edades escolares, que el léxico castellano con ese origen se reduce meramente al tronco gramatical o semántico de almohadas, benamahomas o guadalquivires. Sin embargo, existen muchas otras de uso frecuente cuya ascendencia es tan desconocida que ni siquiera el diccionario de la Real Academia Española las identifica etimológicamente. En único afán de contribuir a desmitificaciones, eliminar resquemores y contribuir a mejorar la dignidad de lo andaluz y los andaluces, escribo estas líneas sin ningún ánimo de pontificar sobre el tema.